Στη σύγχρονη ιατρική ηθική και κλινική πρακτική η αυτονομία του ασθενούς και το δικαίωμά του να συναινέσει ή να αρνηθεί τη συναίνεσή του στις ιατρικές πράξεις είναι αναγνωρισμένο και σεβαστό. Η άσκηση αυτού του δικαιώματος προϋποθέτει την ύπαρξη, εκ μέρους του ασθενούς, της ικανότητας να αποφασίσει αν θα συναινέσει ή όχι στην ιατρική πράξη. Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθεί για πρώτη φορά στη χώρα μας η ικανότητα ασθενών με σχιζοφρένεια που νοσηλεύονται σε Ψυχιατρική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου στην Ελλάδα, να αποφασίζουν για τη θεραπεία τους και να αναζητηθούν πιθανές συσχετίσεις της ικανότητας με δημογραφικές και κλινικές μεταβλητές. Ακόμη, να συγκριθεί η ικανότητα λήψης θεραπευτικών αποφάσεων των ασθενών με σχιζοφρένεια με την αντίστοιχη άλλων ασθενών που πάσχουν από σωματικές νόσους και νοσηλεύονται σε Παθολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 21 ασθενείς με διάγνωση σχιζοφρένεια που νοσηλεύονταν στην ψυχιατρική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Άρτας και η σύγκριση έγινε με 78 ασθενείς που νοσηλεύονταν στην παθολογική κλινική του ίδιου νοσοκομείου. Η ικανότητα των ασθενών να λαμβάνουν αποφάσεις για τη θεραπεία τους αξιολογήθηκε τις πρώτες 72 ώρες από την εισαγωγή με τη χρήση του σταθμισμένου στην ελληνική γλώσσα MacArthur Competence Assessment Tool for Treatment (MacCAT-T). Η απόδοση των ασθενών με σχιζοφρένεια ήταν σημαντικά μικρότερη σε όλα τα λήμματα του MacCAT-T, υποδηλώνοντας ότι υστερούσαν στην ικανότητα λήψης θεραπευτικών αποφάσεων σε σχέση με τους παθολογικούς ασθενείς. Τόσο η αρνητική συμπτωματολογία (ανεργία) όσο και η θετική συμπτωματολογία (επιθετικότητα-καχυποψία), όπως εκτιμήθηκαν με την κλίμακα Brief Psychiatric Rating Scale (BPRS) βρέθηκε να σχετίζονται με μειωμένη απόδοση στο MacCAT-T. Αν και οι παθολογικοί ασθενείς, ως ομάδα, απέδιδαν καλύτερα στο MacCAT-T, υπήρχαν περιπτώσεις που δεν είχαν την απαιτούμενη ικανότητα λήψης αποφάσεων για τη θεραπεία τους. Συμπερασματικά, οι ασθενείς με σχιζοφρένεια υστερούν σημαντικά σε σχέση με τους παθολογικούς ασθενείς στην ικανότητα λήψης θεραπευτικών αποφάσεων κατά τις πρώτες μέρες της νοσηλείας τους. Η υστέρηση αυτή δεν είναι δεδομένη για όλους τους ασθενείς με σχιζοφρένεια, όπως αντίστοιχα η ικανότητα λήψης αποφάσεων δεν είναι δεδομένη για όλους τους παθολογικούς ασθενείς. Η ικανότητα των ασθενών να συμμετέχουν στις θεραπευτικές αποφάσεις πρέπει να επανεκτιμάται και όταν κριθεί ότι επανήλθε, να αναζητείται η λήψη συναίνεσης των ασθενών στη χορηγούμενη αγωγή.

Λέξεις ευρετηρίου: Aυτονομία, συναίνεση, ικανότητα λήψης θεραπευτικών αποφάσεων, παθολογικοί
ασθενείς, σχιζοφρένεια.

Ν. Μπιλανάκης, Β.Κ. Περιτογιάννης, Αικ. Βρατσίστα (σελίδα 37) - Πλήρες άρθρο (Αγγλικά)