Το άρθρο αυτό αποτελεί μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας αναφορικά με το σύνδρομο Asperger και τη σχιζοφρένεια κι έχει ως στόχο να συζητηθούν οι μεταξύ τους ομοιότητες και διαφορές. Ο E. Bleuler που συσχέτισε τους όρους «σχιζοφρένεια» και «αυτισμός» τον περασμένο αιώνα, είδε τον αυτισμό ως μια μορφή της μοναχικότητας των σχιζοφρενών ασθενών οι οποίοι εμφάνιζαν απόσυρση από την πραγματικότητα. Από τότε μέχρι σήμερα υπάρχει μια επικάλυψη όσον αφορά στην κλινική εικόνα των δύο διαταραχών. Στις μέρες μας οι έρευνες, από πληθώρα διαφορετικών επιστημονικών απόψεων-γενετικής, αναπτυξιακής, ψυχοπαθολογικής κ.λπ. έχουν δώσει νέες πληροφορίες για τις δύο αυτές διαταραχές. Το σύνδρομο Asperger θεωρείται ότι είναι μια συνεχής και διά βίου διαταραχή με ισχυρή κληρονομικότητα, που κάνει την εμφάνισή της στην πρώιμη παιδική ηλικία. Περιλαμβάνεται στην κατηγορία των διαταραχών αυτιστικού φάσματος και συνήθως διαγιγνώσκεται στην παιδική ηλικία. Οι ασθενείς με σύνδρομο Asperger συχνά διαγιγνώσκονται με καθυστέρηση ή λαμβάνουν λανθασμένα τη διάγνωση της σχιζοφρένειας. Η λανθασμένη διάγνωση του συνδρόμου Asperger δημιουργεί σοβαρά προβλήματα καθώς εμποδίζει την αποτελεσματική θεραπεία. Πολλά από τα κλινικά χαρακτηριστικά του συνδρόμου Asperger είναι επίσης παρόντα στη σχιζοφρένεια όπως, η έκπτωση στην κοινωνική αλληλεπίδραση, οι δυσκολίες στην επικοινωνία και τα περιορισμένα ενδιαφέροντα. Ωστόσο, κάποια κλινικά χαρακτηριστικά διευκολύνουν τη διαφοροδιάγνωση όπως, η πρωιμότερη ηλικία έναρξης, το οικογενειακό ιστορικό διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών, η κυριολεκτική χρήση της γλώσσας, τα ελλείμματα στη φαντασία, κ.ά. Είναι γνωστό πως πολλά από τα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν το σύνδρομο Asperger είναι κοινά με τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας, αλλά λίγα δεδομένα υπάρχουν για τη συννοσηρότητα των δύο αυτών διαταραχών. Παραμένει έτσι το ερώτημα αν η παρουσία διαταραχής αυτιστικού φάσματος σ' ένα παιδί μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο για την ανάπτυξη της σχιζοφρένειας ή άλλων ψυχωτικών διαταραχών, αργότερα. Και οι δύο διαταραχές έχουν νευροαναπτυξιακή καταγωγή και οι γενετικοί παράγοντες είναι παρόντες. Και στις δύο διαταραχές υπάρχουν έντονα γνωστικά ελλείμματα αλλά και ελλείμματα στην κοινωνικότητα και στην κοινωνική λειτουργικότητα. Συμπερασματικά διαπιστώνεται ότι ακόμη μέχρι σήμερα, τα όρια μεταξύ του συνδρόμου Asperger και της σχιζοφρένειας δεν είναι σαφή αν και η ακριβής διάγνωσή τους είναι αναγκαία για την κατάλληλη θεραπεία του ασθενούς και τη σωστή ψυχοεκπαίδευση της οικογένειάς του. Για τη συγγραφή της συγκεκριμένης βιβλιογραφικής ανασκόπησης χρησιμοποιήθηκαν οι ακόλουθες βάσεις δεδομένων: PubMed, Scopus, Psycinfo, Cochrane Library, Web of Science and Google Scholar με τις παρακάτω λέξεις κλειδιά: σύνδρομο Asperger, σχιζοφρένεια, παιδιά και έφηβοι, διαφορική διάγνωση, διαταραχές αυτιστικού φάσματος.

Λέξεις ευρετηρίου: Σύνδρομο Asperger, σχιζοφρένεια, διαφορική διάγνωση.

Χρ. Ανομίτρη, Ε. Λαζαράτου (σελίδα 175) - Πλήρες άρθρο