Η αξιόπιστη αναγνώριση και αξιολόγηση των διαταραχών του άγχους στα παιδιά είναι μια δύσκολη διαδικασία η οποία απαιτεί τη χρήση πολλαπλών πηγών. Οι πληροφορίες μπορεί να προέρχονται από τα παιδιά, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς καθώς και από τη χρήση πολλαπλών διαγνωστικών μεθόδων και εργαλείων όπως οι δομημένες και ημιδομημένες συνεντεύξεις και τα ερωτηματολόγια αναφοράς, κ.λπ. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι αναφορές των παιδιών και των γονέων σχετικά με τα συμπτώματα του άγχους παρουσιάζουν μικρή έως και μέτρια συμφωνία, ενώ εμφανίζουν και σημαντικές διαφοροποιήσεις. Σημαντικές παράμετροι μπορούν να επηρεάσουν το μέγεθος της συμφωνίας. Στην παρούσα μελέτη δόθηκε έμφαση στην επίδραση του φύλου και της ηλικίας του παιδιού. Στόχος της ήταν να εξετάσει τη συμφωνία που υπάρχει ανάμεσα στις αναφορές των παιδιών και των γονέων σχετικά με τα συμπτώματα άγχους των πρώτων. Στην έρευνα συμμετείχαν 431 παιδιά (190 αγόρια και 241 κορίτσια) Δ´, Ε´ και ΣΤ´ Δημοτικού. Τόσο στα παιδιά όσο και στους γονείς χορηγήθηκε η κλίμακα του Άγχους των Παιδιών της Spence (SCAS). Οι συσχετίσεις ανάμεσα στις αναφορές των παιδιών και των γονέων εξετάστηκαν με τον υπολογισμό του συντελεστή συσχέτισης Pearson. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρχε μία μέτρια αλλά στατιστικά σημαντική θετική συσχέτιση ανάμεσα στις αναφορές των παιδιών και των γονέων για τα συμπτώματα του άγχους συνολικά (r=0,50, p<0,01). Αναφορικά με τις υποκλίμακες του SCAS βρέθηκε ότι η μεγαλύτερη συσχέτιση μεταξύ παιδιών και γονέων υπήρχε για το άγχος αποχωρισμού (r=0,53, p<0,01) και για τον φόβο τραυματισμού (r=0,55, p<0,01). Λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές φύλου οι αναφορές των κοριτσιών παρουσίασαν μεγαλύτερη συσχέτιση με αυτές των γονιών τους συγκριτικά με τα αγόρια (r=0,57 και r=0,39 αντίστοιχα, p<0,01). Αναφορικά με την ηλικία παρατηρήθηκε ότι οι αναφορές των μεγαλύτερων παιδιών παρουσίασαν μεγαλύτερο βαθμό συσχέτισης με τις αντίστοιχες αναφορές των γονιών τους (r=0,34, r=0,54 και r=0,63, p<0,01 για τα παιδιά της Δ´, Ε´ και ΣΤ´ αντίστοιχα). Τα ευρήματα δείχνουν τη σημασία της χρήσης τόσο των αναφορών των γονέων όσο και των παιδιών για την αξιόπιστη αξιολόγηση των συμπτωμάτων του άγχους, ιδιαίτερα για τα παιδιά μικρότερης ηλικίας.
Λέξεις ευρετηρίου: Άγχος, παιδί, γονείς, μέτρηση, συμφωνία αυτοαναφορών
Ο. Ζηκοπούλου, Κ. Κακανιάρη, Γρ. Σίμος (σελίδα 39)