Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να εξετάσει σε βάθος την τρέχουσα βιβλιογραφία κι έρευνα αναφορικά με την παρουσία και επίδραση της θεωρίας δεσμού (attachment theory) στον τομέα της περιγεννητικής περιόδου και της σύγχρονης βιοψυχοκοινωνικής προσέγγισης της επιτόκου. Κατά την κλινική πράξη και στον τομέα της μαιευτικής-γυναικολογίας εν προκειμένω ως το βασικό πλαίσιο παρατήρησης των περιγεννητικών ζητημάτων, μαιευτήρες, ψυχίατροι και ψυχολόγοι συχνά έρχονται αντιμέτωποι με περιστατικά γυναικών που αναφέρουν δυσκολίες ψυχολογικής προσαρμογής ή την παρουσία ψυχιατρικής συμπτωματολογίας λόγω των προβλημάτων που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της λοχείας. Βασιζόμενοι στην επιστημονική βάση και εφαρμογή της θεωρίας του δεσμού, όπως αυτή αρχικά αναπτύχθηκε από τον παιδοψυχίατρο-ψυχαναλυτή John Bowlby και κατόπιν εξελίχθηκε από τους συνεχιστές του, προτείνουμε ως εργαλεία καλύτερης κατανόησης των ψυχολογικών παραμέτρων που παρατηρούνται κατά την περιγεννητική περίοδο, τις προδιαγραφές, τα οφέλη και τις πιθανές δυσκολίες που προσδιορίζονται και προβλέπονται ανά τύπο δεσμού (attachment style). Η εκτενής βιβλιογραφική ανασκόπηση έδειξε πως η παρουσία «ανασφαλούς τύπου δεσμού» ενδέχεται να συμβάλει στην ανάδυση συμπτωμάτων ψυχοπαθολογίας σε γυναίκες που διανύουν την περίοδο της εγκυμοσύνης αλλά και κατά τη μεταγεννητική περίοδο. Ψυχιατρικές διαταραχές που παρατηρούνται και καταγράφονται κατά την περιγεννητική περίοδο και φαίνεται να σχετίζονται με τις υποκατηγορίες ανασφαλούς δεσμού, είναι η περιγεννητική κατάθλιψη, η επιλόχεια κατάθλιψη, η διαταραχή άγχους και η διαταραχή μετατραυματικού στρες, με συμπτώματα σχετιζόμενα με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό. Παράλληλα, η παρουσία «ασφαλούς τύπου δεσμού» που παρατηρείται σε ζευγάρια με δυνατό ποιοτικά δεσμό μεταξύ των δύο συντρόφων, φαίνεται να δρα προστατευτικά απέναντι σε ενδεχόμενες αντιξοότητες, βοηθώντας τις γυναίκες που ανήκουν στην κατηγορία του ασφαλούς δεσμού, να αντλήσουν από το απόθεμα των συναισθηματικών τους πόρων και του ευρύτερου καλώς έχειν της ψυχικής τους κατάστασης. Συνεπώς είναι αρτιότερα εξοπλισμένες να προετοιμαστούν με αποτελεσματικότερο τρόπο απέναντι στις πιθανές δυσκολίες που η περιγεννητική περίοδος συχνά συνεπάγεται. Σκοπός μας είναι η ενίσχυση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας από τους επαγγελματίες που εστιάζουν στην περιγεννητική περίοδο (ψυχολόγοι, ψυχίατροι, μαιευτήρες-γυναικολόγοι) μέσω της συμβολής του θεωρητικού αυτού πλαισίου ώστε να εμπλουτιστούν περαιτέρω οι θεραπευτικές και ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις σε πληθυσμούς των εγκύων, των νέων μητέρων αλλά και των οικογενειών τους.

Λέξεις ευρετηρίου: Θεωρία δεσμού, περιγεννητική περίοδος, εγκυμοσύνη, ψυχολογική προσαρμογή.

Χρ. Παπαπέτρου, Κ. Πανουλής, Ι. Μουρούζης, Α. Κουζούπης (σελίδα 257)

Πλήρες άρθρο σε pdf (Αγγλικά)