Ως Χρόνιος Πόνος (ΧΠ) ορίζεται αυτός, που έχει διάρκεια μεγαλύτερη των 3-6 μηνών ή ο πόνος που επανεμφανίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και αποτελεί από μόνος του μία ξεχωριστή νόσο. Σύμφωνα με μελέτες εμφανίζεται στο 20% του γενικού πληθυσμού παγκοσμίως και μπορεί να οδηγεί σε κατάθλιψη, άγχος, προβλήματα ύπνου, κακή ποιότητα ζωής και δαπανηρές θεραπείες. Σήμερα, η Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (ΓΣΘ) ως η πιο καλά τεκμηριωμένη ψυχοθεραπευτική παρέμβαση αποτελεί βάση για ερευνητικό και κλινικό έργο, ωθώντας το άτομο σε πιο λειτουργικά μοντέλα σκέψεων και συμπεριφορών. Σχεδιάστηκε μία δομημένη ομαδική παρέμβαση 10 εβδομαδιαίων συνεδριών, με ενισχυμένη ΓΣΘ για ΧΠ και την Εικαστική θεραπεία ως συμπληρωματικές, με προσανατολισμό στις ψυχοκοινωνικές διαστάσεις του ΧΠ, υιοθετώντας σύγχρονα δεδομένα διαχείρισης του πόνου. Ο σκοπός της μελέτης είναι να διερευνηθεί η επίδραση αυτής της παρέμβασης στη θετική διαχείριση του ΧΠ καλοήθους αιτιολογίας. Συμμετείχαν 100 εξωτερικοί ασθενείς, οι οποίοι παρακολουθούνται στη Μονάδα Πόνου της Β΄ Πανεπιστημιακής Κλινικής Αναισθησιολογίας Π.Γ.Ν. «ΑΤΤΙΚΟΝ», οι οποίοι χωρίστηκαν σε 50 άτομα στην ομάδα παρέμβασης και 50 άτομα στην ομάδα ελέγχου(συνήθης θεραπεία). Η ανάλυση της κλινικής μελέτης παρέμβασης με προέλεγχο - μετέλεγχο ανέδειξε οφέλη σε πολλές διαστάσεις που αξιολογήθηκαν με κλίμακες, όπως η επίπτωση του πόνου στη λειτουργικότητα (Ελληνικό Συνοπτικό Ερωτηματολόγιο Πόνου-BPI), η υποκειμενική αντίληψη του ψυχικού πόνου (Κλίμακα ψυχικού πόνου Orbach και Mikulincer), η ανοχή του ψυχικού πόνου (Ερωτηματολόγιο ανοχής του ψυχικού πόνου Orbach και Mikulincer), τα επίπεδα του άγχους και της κατάθλιψης (Νοσοκομειακή Κλίμακα Άγχους και Κατάθλιψης-HADS) και η συνολική εκτίµηση της ποιότητας ζωής (Ερωτηματολόγιο Ποιότητας Ζωής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας-WHOQOL-BREF). Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν τα 52,3 έτη και οι γυναίκες ήταν περισσότερες (84%). Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν στατιστικά σημαντική μείωση στην ένταση του σωματικού πόνου (p<0,001), στα καταθλιπτικά συμπτώματα (p<0,001), στη σύγχυση σχετικά με τον πόνο (p=0,037), καθώς και βελτίωση στην ανοχή του ψυχικού πόνου (p=0,012) και την αντιλαμβανόμενη ποιότητα ζωής (p<0,001) στην ομάδα παρέμβασης. Η παρούσα μελέτη ενισχύει την κλινική χρησιμότητα μίας ψυχοκοινωνικής θεραπευτικής παρέμβασης που περιλαμβάνει δημιουργικές και γνωσιακές τεχνικές, με στόχο την ολιστική διαχείριση του ΧΠ καλοήθους αιτιολογίας με καινοτόμες προσαρμοστικές και λειτουργικές στρατηγικές.

ΛΕΞΕΙΣ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟΥ: Χρόνιος πόνος, γνωσιακή ψυχοθεραπεία, εικαστική θεραπεία, ψυχικός πόνος, ποιότητα ζωής.

Ασημίνα Καλμαντή, Χρυσάνθη Μπατιστάκη, Χρήστος Χριστοδούλου, Γεωργία Γερολουκά-Κωστοπαναγιώτου, Αθανάσιος Δουζένης, Ιωάννης Μιχόπουλος 

Supplementary Material

Πλήρες Αρθρο σε pdf (Αγγλικά)