Από την εγκαθίδρυση των όρων «ψυχοσωματική ιατρική» και «ψυχοσωματικές παθήσεις», με ψυχαναλυτικέςκυρίως μελέτες οι Ferenczi S, Alexander F, Dunbar HF, Deutch H κ.ά. προσπάθησαν, στο πρώτο μισό του 20ούαιώνα, να διερευνήσουν τη σχέση ψυχολογικών διεργασιών (ειδικές συγκρούσεις, συμβολισμός, παιδικά τραύ-ματα, τύποι προσωπικότητας) με σωματικές παθολογικές καταστάσεις. Κλασική είναι η θεωρία της ειδικότητας(specificity) για την ερμηνεία δημιουργίας επτά γνωστών θεωρούμενων ψυχοσωματικών παθήσεων (υπέρτα-ση, ρευματοειδής αρθρίτιδα, πεπτικό έλκος, θυρεοτοξίκωση, ελκώδης κολίτιδα, άσθμα, νευροδερματίτιδα)από τον Franz Alexander.

Α.Ι. Ιακωβίδης  (σελίδα 103) - Πλήρες άρθρο