Το λίθιο αποτελεί, στην εποχή της επιστημονικά τεκμηριωμένης Ψυχιατρικής, μια αποτελεσματική και ταυτοχρόνως οικονομική θεραπεία της διπολικής διαταραχής, παρά την ύπαρξη άλλων εναλλακτικών θεραπειών (αντιεπιληπτικά, άτυπα αντιψυχωσικά). Κατά τη χορήγησή του, όμως, απαιτείται η εξασφάλιση της συνεργασίας του ασθενούς για την παρακολούθηση των επιπέδων του φαρμάκου στο αίμα αλλά και για τον τακτικό εργαστηριακό έλεγχο της θυρεοειδικής και νεφρικής λειτουργίας. Όσον αφορά στη λειτουργία των νεφρών, το λίθιο μπορεί να προκαλέσει μείωση της νεφρικής συμπυκνωτικής ικανότητας με αποτέλεσμα πολυουρία, αύξηση των επιπέδων κρεατινίνης και σπανιότατα νεφρική ανεπάρκεια. Στη συγκεκριμένη εργασία παρουσιάζουμε την περίπτωση ενός ασθενούς με διπολική διαταραχή, ο οποίος ανέπτυξε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια προτελικού σταδίου ύστερα από συνεχή 25ετή λήψη λιθίου.
Λέξεις ευρετηρίου: Λίθιο, νεφρική δυσλειτουργία, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, διπολική διαταραχή.
Β. Μποζίκας, Θ. Ξαφένιας, Χ. Ανδρέου, Ε. Μάνου, Γ. Γαρύφαλλου, Γ. Σακελλαρίου, Θ. Καράβατος, Κ. Φωκάς (σελίδα 168) - Πλήρες άρθρο